قهوه و کافئین

قیمت قهوه عربیکا پرو

علیرغم انبوهی از مطالعاتی که قهوه و کافئین را مورد بررسی قرار داده اند، هنوز هیچ درک روشن و قابل قبولی از مکانیسم اثر آنها وجود ندارد. دالی (54) در بررسی کافئین به این نتیجه رسید: «بی‌تردید سال‌ها طول خواهد کشید تا به درک رضایت‌بخشی از مکانیسم پیچیده اثر کافئین دست یابیم.» به نظر می رسد که همین امر در مورد بسیاری از ترکیبات غیر کافئینی کافئین نیز صدق می کند که مانند کافئین در مورد آنها تحقیق نشده است.

قهوه کافئین دار بسیار بیشتر از قهوه بدون کافئین مورد مطالعه قرار گرفته است و به نظر می رسد کافئین مسئول برخی از اعمال قهوه کافئین دار باشد. 4 مکانیسم محبوبی که تصور می شود زمینه ساز اثرات کافئین باشد، تضاد گیرنده آدنوزین است. افزایش غلظت کاتکول آمین ها، به ویژه اپی نفرین. مهار فسفودی استرازهای نوکلئوتیدی حلقوی. و کلسیم داخل سلولی را افزایش داد. بعید به نظر می رسد که 2 مکانیسم آخر نقش مهمی داشته باشند. برای اینکه کافئین به عنوان یک مهارکننده فسفودی استراز یا محرک کانال های آزادسازی کلسیم عمل کند، غلظت های دارویی یا کشنده (500-5000 میکرومول کافئین در لیتر) مورد نیاز است. این غلظت‌ها مرتبه‌ای بالاتر از غلظت‌هایی هستند که با نوشیدن قهوه معمولی به دست می‌آیند - از 5 تا 20 میکرومول کافئین در روز (57). علاوه بر این، طبق نظر دالی و فردهولم (58)، کافئین تنها یک مهارکننده ضعیف فسفودی استراز است، حتی در غلظت های دارویی یا کشنده.

قهوه عربیکا پرو

نشان داده شده است که کافئین دارای بسیاری از اثرات فارماکولوژیک in vivo است که برخلاف آدنوزین است (59). همچنین مشخص شده است که عملکرد گیرنده های آدنوزین تا حدی توسط کافئین در غلظت های پلاسمایی 5-10 میکرومول در لیتر مسدود می شود. کافئین 1،3،7-تری متیل گزانتین است که پس از مصرف به 3 دی متیل گزانتین فعال دارویی تبدیل می شود: تئوفیلین، تئوبرومین و پاراکسانتین. پاراکسانتین متابولیت اولیه ای است که پس از مصرف کافئین در خون یافت می شود (59). ساختار گزانتین ها مشابه ساختار آدنوزین است که به گزانتین ها اجازه می دهد به گیرنده های آدنوزین متصل شده و آنتاگونیست شوند. متیل گزانتین ها، از جمله کافئین، به طور گسترده ای به عنوان آنتاگونیست برای گیرنده های آدنوزین (59)، که در همه جا در بدن وجود دارند، استفاده می شود. در موش‌ها، آنها در سیستم عصبی، مغز، اندوتلیوم عروقی، قلب، کبد، کلیه، بافت‌های چربی و ماهیچه رخ می‌دهند.