قهوه و دیابت شدید

قهوه عربیکا پرو

 53 پلی پپتید انسولینوتروپیک وابسته به گلوکز (GIP) و پپتید-1 شبه گلوکاگون (GLP-1) هورمون های روده ای هستند که ترشح انسولین را پس از مصرف خوراکی گلوکز افزایش می دهند. مصرف قهوه بدون کافئین با بار گلوکز خوراکی باعث کاهش غلظت پلاسمایی GIP که در روده کوچک نزدیک ترشح می شود و افزایش غلظت پلاسمایی GLP-1 که در قسمت انتهایی روده کوچک ترشح می شود، نشان می دهد که ترکیبات موجود در قهوه ممکن است باعث کند شدن روده شوند. جذب گلوکز 54

قیمت قهوه عربیکا پرو

افزایش مصرف منیزیم. در چندین مطالعه کوهورت آینده‌نگر، مصرف منیزیم و غلظت سرمی منیزیم با خطر ابتلا به دیابت نوع 2 ارتباط معکوس دارد. 55، 56، 57 علاوه بر این، چندین آزمایش بالینی کوتاه مدت نشان داده اند که مکمل منیزیم حساسیت به انسولین را در افرادی با غلظت منیزیم سرم یا گلبول قرمز پایین بهبود می بخشد. 58، 59، 60 با این حال، مشخص نیست که آیا قهوه منبع مهمی از منیزیم غذایی است (به بالا مراجعه کنید). در گروه‌های مطالعه سلامت پرستاران و مطالعه پیگیری متخصصان سلامت، ارتباط معکوس آماری معنی‌دار بین مصرف قهوه و خطر ابتلا به دیابت نوع 2 پس از تعدیل دریافت منیزیم در رژیم غذایی همچنان ادامه داشت.

مصرف انرژی و کاهش وزن. مشخص شده است که کافئین میزان متابولیسم در حالت استراحت را در افراد لاغر و همچنین چاق تا 24 ساعت پس از مصرف افزایش می دهد. 61، 62، 63 با این حال، کارآزمایی های کنترل شده به طور کلی نشان نداده اند که کافئین به تنهایی در کاهش وزن در بزرگسالان دارای اضافه وزن موثر است. 64 مصرف بیشتر قهوه در واقع با مقادیر بالاتر BMI در چندین گروه اروپایی مرتبط بود، 35، 36، 37، اما مصرف قهوه به طور قابل توجهی با BMI در مطالعه سلامت پرستاران یا مطالعه پیگیری متخصصان سلامت در ایالات متحده مرتبط نبود. اخیراً، یک مطالعه آینده‌نگر که بیش از 7000 بزرگسال آمریکایی را به‌مدت 8 سال دنبال کرد، نشان داد که ارتباط معکوس قابل‌توجهی بین مصرف قهوه و خطر ابتلا به دیابت نوع 2 مشاهده شده در کل گروه فقط برای افراد بالای 60 سال اعمال می‌شود. که قبلا وزن کم کرده بود اگرچه اهمیت این یافته نیاز به توضیح بیشتری دارد، اما نشان می‌دهد که کاهش وزن ممکن است در تأثیر مفید مصرف قهوه بر خطر ابتلا به دیابت نوع 2 نقش داشته باشد.